ماه

ماه در آسمان شب خیلی زیباتر از ماه در آسمان روز است . چرا؟ چون سیاهی شب را پشت سر انداخته و نورانیت خود را حفظ کرده و خود را همرنگ شب نساخته است.

 انسان هم همین طور است وقتی سیاهی گناه و ظلم و معصیت و ستم را پشت سر بیاندازد و خود را کنترل کرده و نورانیت خود را حفظ کند و نگوید: در شهر نی سواران باید سوار نی شد. و یا : گر خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو؛ و ... آن وقت است که خیلی زیبا می شود.

 سید الشهدا(ع) و اصحاب با وفای آن نازنین چرا در روز عاشورا این قدر درخشیدند ؟ چون مثل همیشه سیاهی و ظلمت و زشتی را پشت سر انداختند. این بود که زینب کبری (س) فرمود:

                                                    ما رایت الا جمیلا

جز زیبایی ندیدم .

و کسی میتواند  این گونه حرف بزند که زشتیها را پشت سر گذاشته باشد.