ماه

ماه در آسمان شب خیلی زیباتر از ماه در آسمان روز است . چرا؟ چون سیاهی شب را پشت سر انداخته و نورانیت خود را حفظ کرده و خود را همرنگ شب نساخته است.

 انسان هم همین طور است وقتی سیاهی گناه و ظلم و معصیت و ستم را پشت سر بیاندازد و خود را کنترل کرده و نورانیت خود را حفظ کند و نگوید: در شهر نی سواران باید سوار نی شد. و یا : گر خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو؛ و ... آن وقت است که خیلی زیبا می شود.

 سید الشهدا(ع) و اصحاب با وفای آن نازنین چرا در روز عاشورا این قدر درخشیدند ؟ چون مثل همیشه سیاهی و ظلمت و زشتی را پشت سر انداختند. این بود که زینب کبری (س) فرمود:

                                                    ما رایت الا جمیلا

جز زیبایی ندیدم .

و کسی میتواند  این گونه حرف بزند که زشتیها را پشت سر گذاشته باشد.

                                         انگشت

انگشت های ما تا بازند نیرو و مقاومت چندانی ندارند ولی وقتی افتادگی کرده وکرنش و تواضع می کنند یعنی خم شده و جمع شوند تبدیل به مشت شده و قدرتمند میشوند واساسا استعداد دریافت قدرت را پیدا می کننند. چون شما نمی توانید نیرو و انزژی خود را در انگشتان کشیده خود بریزید اما در مشت خود میتوانید.

و این حقیقتی بود که در صحنه عاشورا به نمایش گذاشته شد که ای آدم ها اگر در برابر خدا افتادگی کرده و تواضع کنیدو به خاک بیفتید نیروی عظیمی همانند نیروی سید الشهدا(ع) و اصحاب نازنینش پیدا می کنید .

آنها گفتند:

                                                             حکم آنچه تو فرمایی

 یعنی در برابر حکم و دستور حق افتادگی کردند  گفتند : خدایا! تو می گویی در دل آتش برویم ؟ میرویم  میگویی با زن و فرزندان خود برویم ؟ میرویم . و شنیدی که چه شکوه و عظمت و نیرویی پیدا کردند.

                                                                                                                   با تشکر